Het is oktober 2018.
Buiten waait de herfstwind door mijn haar.
In mijn hoofd dwarrelen de herinneringen aan verhalen van jongeren.
Tijdens het symposium Stop de caroussel van stichting Het vergeten kind luister ik naar verhalen van jongeren die soms meer dan 10 keer verplaatst zijn in een paar jaar tijd.
Steeds weer opnieuw ‘die nieuwe’ zijn op school, in een gezin of in een groep.
Dat je jarenlang onzichtbaar op je kamer bleef omdat de meeste aandacht ging naar degene met de ergste woedeaanval.
Of juist iedereen van je afschopte omdat je dan zelf kon bepalen wanneer je weer verlaten zou worden. Wat dat met je doet en hoe je het graag anders had gezien.
Ondertussen ligt aan mijn voeten het Kussens met Karakter van Moppie-Maatje-Muzz.
Tijdens dit symposium gaat Muzz voor het eerst mee de wereld in.
Door mijn hoofd schiet de gedachte ‘Hoe kon ik denken dat Moppie-Muzz hier ook maar een klein beetje kan helpen?’
Eén van de jongeren vertelt over haar opleiding waar ze doelen voor moet stellen. “Hoe kan ik nu doelen stellen als ik mijzelf niet eens meer ken?”
Dan zie ik het weer helder voor me:
Moppie-Muzz is ontworpen in samenwerking met gezinshuis Knuzz.
Het verhaal van Muzz gaat over zijn nieuwe thuis, waar hij niet gewend is en wat dit met hem doet. Waarom Muzz boos is, waar hij bang voor is en waar hij verdrietig van wordt. Door de herkenbaarheid van dit verhaal kunnen kinderen in eerste instantie over Muzz praten als het gaat over onderwerpen die ze zelf maar al te goed kennen. Daarbij komen ze emoties tegen in alle vormen. Daar waar kinderen met de andere Moppie-Maatjes mogen leren hoe ze kunnen omgaan met hun emoties, moeten getraumatiseerde kinderen hun emoties eerst weer leren herkennen. Emoties die diep zijn weggestopt om te overleven. Moppie-Maatje Muzz helpt hierbij.
Het Moppie-Kussen geeft letterlijk steun wanneer het kind het dicht tegen zich aan houdt. Door het verhaal, een knutselplaat en kleurplaten geeft het ook figuurlijk steun. Het verhaal van Muzz biedt openingen voor gesprek. Met de knutselplaat maak je met het kind een emotiemeter waarmee je na een emotionele uitbarsting samen met het kind kunt evalueren en leren. De kleurplaten geven mogelijkheden om gericht met een bepaalde emotie bezig te zijn.
Tijdens het symposium gaven jongeren van JWB de workshop ‘Luisteren naar jongeren’. Hier werd heel duidelijk hoe belangrijk het is om ècht te luisteren. Om door te vragen, niet meteen te oordelen, en samen op zoek te gaan naar jezelf. Muzz laat een kind voelen dat het gezien wordt, dat er echt naar hen geluisterd wordt. Muzz helpt begeleiders mee om het kind te zien in alle kleuren die het in zich heeft en samen op zoek te gaan naar deze eigen kleuren. Vaak zijn ze diep weggestopt maar nog steeds aanwezig, net als de emoties. Zo kan het kind zichzelf opnieuw leren kennen, leren vertrouwen op zichzelf en de omgeving en vertrouwen krijgen in de toekomst.
Gedurende het symposium valt mij op hoe krachtig de aanwezige jongeren zijn en hoe zij hun verhaal op indrukwekkende wijze doen.
Het is stil in de zaal. Mensen zijn geraakt, ik ben geraakt.
Meer dan ooit wil ik met Moppie-Muzz een steentje bijdragen aan het herstel van deze getraumatiseerde kinderen.
Daarbij heb ik jouw hulp nodig:
Werk jij met getraumatiseerde kinderen? Gun jij deze kinderen de steun van Moppie-Maatje-Muzz om samen weer kleur aan de wereld te geven?
Ik ga graag met je in gesprek!
Miranda Smit-van Keulen
info@demoppies.com
www.demoppies.com
