Maand: mei 2020

Naar school met corona week 3

Sinds 11 mei 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Sinds 11 mei werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

Er loopt een klein meisje stilletjes te huilen door de gang terwijl iedereen buiten speelt.

Er staat een jongetje verstopt in de schuur bang voor de ‘grote jongens’ langs het hek van het onderbouw-plein.

En dan moet je 1,5 meter afstand houden om deze kleine mensjes te troosten…..?!

Vooral bij de allerkleinsten vind ik het heel lastig om 1,5 meter afstand te houden. Ze komen net van de kinderopvang waar ze liefdevol werden verzorgd en begeleid. Nu in deze corona-tijd wordt er op de kinderopvang bijna geen 1,5 meter afstand gehouden. Dan word je vier en ga je naar groep 1, daar moet dat ineens wel. En de overgang is al zo groot.

Wat herinner jij je nog?

Ik maakte een praatje met de ‘grote jongens’ langs het hek. Ze stonden te genieten van de spelende kinderen op het plein van de onderbouw. De fietsjes, de grote rode zandscheppen, de zandbak. Heerlijk hadden ze het gevonden om daar te spelen.

Wat herinner jij je nog van de eerste jaren op de basisschool?

Nu ik op het IKC werk mag ik weer in de zandbak, stoepkrijten, voetballen, hutten bouwen. Het kind in mij komt naar boven en ik vind het heerlijk.

Hopelijk houden de kinderen, ondanks de corona-tijd, vooral mooie en fijne herinneringen over aan de eerste jaren op de basisschool.

Moppie-Missie wil samen met kinderen herinneringen bewaren. Je vindt hier een kleurplaat.

Ik ben heel benieuwd welke praktische handvatten ik kan bieden om vorm te geven aan gevoelens en verhalen van kinderen die moeten wennen aan een nieuwe situatie. Ook op school met de nieuwe corona-maatregelen.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Naar school met corona week 2

Voor het eerst sinds 16 maart 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Voor het eerst werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

Voor de leerkrachten en de pedagogisch medewerkers was het nog steeds zoeken op welke manier je het beste kunt werken met de maatregelen rondom corona.

Voor mij was alles nog steeds zoeken.

In week twee kon je merken dat de eerste ongemakken minder werden. Het ‘nieuwe normaal’ begon al aardig te wennen, zowel voor de kinderen als voor het team.

Het viel me op dat er steeds meer kinderen klaagde over zere handen. Al dat handen wassend is wel een aanslag op je huid. Zelf heb ik een gevoelige huid en smeer zoveel mogelijk mijn handen in met crème. Toch verbaasde het mij dat de kinderen er ook last van hadden. Helaas is dat geen reden om geen handen meer te wassen.

Het viel me ook op dat er, vooral door de jongsten, nog steeds gevraagd werd naar het waarom van alle regels. Ik dacht dat dat wel duidelijk was maar herhalen is voor hen blijkbaar langer nodig dan een paar dagen.

Het werk op school gaat door, er wordt hard gewerkt om de kinderen voor te bereiden voor het komende schooljaar en te zorgen dat ze het niveau daarvan gaan halen.

Groep 3 had met taal een zin waarin het juiste vetgedrukte woord omcirkeld moest worden, één woord is juist; Wat spijtig veilig prijzig dat oma niet kan komen.

Tijdens het nakijken bleek dat meer dan de helft van de kinderen het woord ‘veilig’ hadden omcirkeld terwijl het officieel ‘spijtig’ moest zijn. In deze corona-tijd kun je dat toch niet fout rekenen….?

Het harde werken viel me ook op. Waar is er dan ruimte voor het sociaal-emotionele stuk? Zouden de Moppies daar iets kunnen doen? Misschien kunnen de Moppies verwerkt worden in speelse opdrachten in de eerste groepen waardoor kinderen kennis maken met de verschillende Moppies. Zou kennis maken op deze manier helpend zijn om aansluitend meer met gevoelens en verhalen bezig te gaan? Of zouden de Moppies te veel raakvlakken met het cognitieve krijgen waardoor het de sociaal-emotionele verwerking juist in de weg staat?

Het lijkt mij een interessante vraag om eens nader te onderzoeken.

De uitspraken van vooral de jongste kinderen vind ik enorm genieten. Ik sluit af met één prachtig voorbeeld. Stel je een kind voor dat net in groep 1 zit en waarvan je nu al aan alles kunt zien dat het een regelaar is. Ik ben met een groepje van 3 kinderen op de tablet een tel-spelletje aan het doen. Wanneer deze drie het goed gedaan hebben verschijnt er een plaatje in beeld. Op één van deze plaatjes staan verschillende ruimtewezens en ik stel de vraag “wat zijn dat nou voor dieren?” Het eerdergenoemde kind stond net mee te kijken en legt mij verontwaardigd uit “Dat zijn geen dieren, dat zijn ruimtebezems!”

Wat is het toch heerlijk om met kinderen te werken!

Ik ben heel benieuwd welke praktische handvatten ik kan bieden om vorm te geven aan gevoelens en verhalen van kinderen die moeten wennen aan een nieuwe situatie. Ook op school met de nieuwe corona-maatregelen.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website.

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Naar school met corona week 1

Voor het eerst sinds 16 maart 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Voor het eerst werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

Voor de leerkrachten en de pedagogisch medewerkers was het nieuw om te werken met de maatregelen rondom corona.

Voor mij was alles nieuw.

In week 1 stond voor iedereen alles in het teken van bescherming van de kinderen en de volwassenen tegen COVID-19. De hele dag moeten de handen gewassen worden en moet er afstand blijven tussen kinderen en volwassenen. Respect voor de leerkrachten en ondersteunend personeel die er mee om moeten leren gaan!

In week 1 stond voor mij alles in het teken van het leren kennen van de kinderen en personeel, alle taken die er voor mij zijn weggelegd (daarbij de nieuwe maatregelen leren hanteren) en de kinderen een begeleiden op school.

Hoe geef je, met de verplichte afstand, kinderen een welkom en veilig gevoel op school en de bso ?

Een veilig gevoel voor kinderen heeft er naar mijn idee onder andere mee te maken dat je mag zijn wie je bent, dat je wordt gezien zoals je bent en dat jouw verhalen en gevoelens gerespecteerd worden door de mensen om je heen.

Bij het versterken van de band met kinderen helpt een aai, een high five, dichtbij komen om mee te kijken met iets, samen een spelletje doen, een kind aan de hand mee nemen om samen iets te zoeken…… Ook voor mij heel vanzelfsprekend.

De werkelijkheid is momenteel anders:

Samen een potje voetballen, mag niet

Samen mens erger je niet doen en om de beurt in het midden klikken op de dobbelsteen, is niet veilig

Een pleister plakken op een geschaafde knie, daarvoor moet je dichterbij komen dan 1,5 meter

Onderweg naar de schuur om speelgoed te pakken kruipt er een klein handje in mijn hand, oei contact mag niet

Dit alles voelt voor mij zo onnatuurlijk.

Wat doet dit met kinderen?

Ik ben heel benieuwd. Daar waar mogelijk wil ik met de Moppies praktische handvatten bieden om vorm te geven aan gevoelens en verhalen van kinderen die moeten wennen aan een nieuwe situatie. Ook op school met de nieuwe corona-maatregelen.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com