fbpx

Naar school met corona week 4

Naar school met corona week 4

Sinds 11 mei 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Sinds 11 mei werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

De eerste vier weken basisschool met corona zijn achter de rug. Nadat er voorzichtig met halve klassen is gestart gaan vanaf volgende week alle kinderen weer tegelijk naar school.

Op het IKC waar ik de afgelopen vier weken werkte heb ik niemand gehoord over een ernstige zieke dierbare of een dierbare die is overleden aan corona. De gevolgen van corona lijken daardoor een beetje ver-van-je-bed.

Voor andere scholen, bijvoorbeeld in Brabant en Limburg, zal dat waarschijnlijk heel anders zijn. Daar komen zoveel verhalen vandaan over ernstige zieke mensen en mensen die zijn overleden. Daarnaast mocht er alleen op 1,5 meter afstand en maar met een paar mensen afscheid genomen worden. Ook meeleven met de nabestaanden moet op minimaal 1,5 meter afstand.

Wat voor impact zal dit op de kinderen hebben gehad?

En nu deze kinderen weer naar school gaan, is daar dan ruimte voor op school? Wordt er met de kinderen gepraat over de gebeurtenissen en de gevoelens die zij daarbij ervaren hebben?

Of gaat iedereen weer over tot de orde van de schooldag? En is dit misschien juist wel goed voor kinderen omdat de regelmaat, structuur en afleiding juist houvast geven?

In een crisissituatie, bij een overlijden dicht bij het kind of van iemand op school, wordt er ruimte gemaakt voor praten over de dood. Elke school doet dit op een eigen manier. Hoe zouden leerkrachten op een minder beladen moment met de kinderen over de dood kunnen praten? Er kunnen namelijk boeiende gesprekken ontstaan wanneer kinderen vragen stellen over de dood en afscheid nemen.

En hoe kijk jij als leerkracht en jullie als team tegen de dood aan? Is het te spannend of eng voor je, wat heb jij al meegemaakt, hoe heeft dit jou gevormd en op welke manier kan dit invloed hebben op een gesprek met de kinderen?

En hoe zit het eigenlijk met de BSO? Is daar ruimte om over dit onderwerp te praten met de kinderen? En wat doe je als kinderen van de BSO met een overlijden te maken hebben?

Ervaring leert dat kinderen baat hebben bij tijdige voorlichting en kennis over de begrippen rondom de dood. Ze leren dat de dood ‘gewoon’ bij het leven hoort en het helpt hen wanneer zij te maken krijgen met een overlijden. Ook is het belangrijk voor kinderen om inzicht te krijgen in emoties en dat zij handvatten krijgen om vorm te geven aan gevoelens en verhalen.

Er zijn verschillende partijen die praktische handvatten aanbieden. Zo heeft het Nederlands Uitvaart Museum een lesprogramma ontwikkeld voor groep 7 en 8. Kijk op de website voor meer informatie.

deMoppies.com heeft, in samenwerking met Bureau MORBidee, een aantal boekjes uitgegeven. Het boekje ’Uitvaart’ omschrijft onder meer de begrippen ‘nabestaande’ en ‘uitvaartverzorger’, vertelt over begraven en cremeren en geeft een korte uitleg over ‘ritueel, ‘rouw’ en ‘herinnering’.

Ook staan er verschillende praktische handvatten in het gratis Moppie-E-book waarmee kinderen vorm kunnen geven aan gevoelens en verhalen. Kleurplaten met een opdracht ondersteund door uitleg en tips.

Kijk eens na welke mogelijkheden er op jouw basisschool zijn om met kinderen te praten over de dood. Mocht je meer mogelijkheden zoeken dan denk ik graag met je mee.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Naar school met corona week 3

Sinds 11 mei 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Sinds 11 mei werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

Er loopt een klein meisje stilletjes te huilen door de gang terwijl iedereen buiten speelt.

Er staat een jongetje verstopt in de schuur bang voor de ‘grote jongens’ langs het hek van het onderbouw-plein.

En dan moet je 1,5 meter afstand houden om deze kleine mensjes te troosten…..?!

Vooral bij de allerkleinsten vind ik het heel lastig om 1,5 meter afstand te houden. Ze komen net van de kinderopvang waar ze liefdevol werden verzorgd en begeleid. Nu in deze corona-tijd wordt er op de kinderopvang bijna geen 1,5 meter afstand gehouden. Dan word je vier en ga je naar groep 1, daar moet dat ineens wel. En de overgang is al zo groot.

Wat herinner jij je nog?

Ik maakte een praatje met de ‘grote jongens’ langs het hek. Ze stonden te genieten van de spelende kinderen op het plein van de onderbouw. De fietsjes, de grote rode zandscheppen, de zandbak. Heerlijk hadden ze het gevonden om daar te spelen.

Wat herinner jij je nog van de eerste jaren op de basisschool?

Nu ik op het IKC werk mag ik weer in de zandbak, stoepkrijten, voetballen, hutten bouwen. Het kind in mij komt naar boven en ik vind het heerlijk.

Hopelijk houden de kinderen, ondanks de corona-tijd, vooral mooie en fijne herinneringen over aan de eerste jaren op de basisschool.

Moppie-Missie wil samen met kinderen herinneringen bewaren. Je vindt hier een kleurplaat.

Ik ben heel benieuwd welke praktische handvatten ik kan bieden om vorm te geven aan gevoelens en verhalen van kinderen die moeten wennen aan een nieuwe situatie. Ook op school met de nieuwe corona-maatregelen.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Naar school met corona week 2

Voor het eerst sinds 16 maart 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Voor het eerst werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

Voor de leerkrachten en de pedagogisch medewerkers was het nog steeds zoeken op welke manier je het beste kunt werken met de maatregelen rondom corona.

Voor mij was alles nog steeds zoeken.

In week twee kon je merken dat de eerste ongemakken minder werden. Het ‘nieuwe normaal’ begon al aardig te wennen, zowel voor de kinderen als voor het team.

Het viel me op dat er steeds meer kinderen klaagde over zere handen. Al dat handen wassend is wel een aanslag op je huid. Zelf heb ik een gevoelige huid en smeer zoveel mogelijk mijn handen in met crème. Toch verbaasde het mij dat de kinderen er ook last van hadden. Helaas is dat geen reden om geen handen meer te wassen.

Het viel me ook op dat er, vooral door de jongsten, nog steeds gevraagd werd naar het waarom van alle regels. Ik dacht dat dat wel duidelijk was maar herhalen is voor hen blijkbaar langer nodig dan een paar dagen.

Het werk op school gaat door, er wordt hard gewerkt om de kinderen voor te bereiden voor het komende schooljaar en te zorgen dat ze het niveau daarvan gaan halen.

Groep 3 had met taal een zin waarin het juiste vetgedrukte woord omcirkeld moest worden, één woord is juist; Wat spijtig veilig prijzig dat oma niet kan komen.

Tijdens het nakijken bleek dat meer dan de helft van de kinderen het woord ‘veilig’ hadden omcirkeld terwijl het officieel ‘spijtig’ moest zijn. In deze corona-tijd kun je dat toch niet fout rekenen….?

Het harde werken viel me ook op. Waar is er dan ruimte voor het sociaal-emotionele stuk? Zouden de Moppies daar iets kunnen doen? Misschien kunnen de Moppies verwerkt worden in speelse opdrachten in de eerste groepen waardoor kinderen kennis maken met de verschillende Moppies. Zou kennis maken op deze manier helpend zijn om aansluitend meer met gevoelens en verhalen bezig te gaan? Of zouden de Moppies te veel raakvlakken met het cognitieve krijgen waardoor het de sociaal-emotionele verwerking juist in de weg staat?

Het lijkt mij een interessante vraag om eens nader te onderzoeken.

De uitspraken van vooral de jongste kinderen vind ik enorm genieten. Ik sluit af met één prachtig voorbeeld. Stel je een kind voor dat net in groep 1 zit en waarvan je nu al aan alles kunt zien dat het een regelaar is. Ik ben met een groepje van 3 kinderen op de tablet een tel-spelletje aan het doen. Wanneer deze drie het goed gedaan hebben verschijnt er een plaatje in beeld. Op één van deze plaatjes staan verschillende ruimtewezens en ik stel de vraag “wat zijn dat nou voor dieren?” Het eerdergenoemde kind stond net mee te kijken en legt mij verontwaardigd uit “Dat zijn geen dieren, dat zijn ruimtebezems!”

Wat is het toch heerlijk om met kinderen te werken!

Ik ben heel benieuwd welke praktische handvatten ik kan bieden om vorm te geven aan gevoelens en verhalen van kinderen die moeten wennen aan een nieuwe situatie. Ook op school met de nieuwe corona-maatregelen.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website.

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Naar school met corona week 1

Voor het eerst sinds 16 maart 2020 mogen de kinderen van de basisschool weer, gedeeltelijk, naar school en de kinderopvang.

Voor het eerst werk ik als onderwijsassistent op de basisschool en als pedagogisch medewerker op de BSO.

Voor de leerkrachten en de pedagogisch medewerkers was het nieuw om te werken met de maatregelen rondom corona.

Voor mij was alles nieuw.

In week 1 stond voor iedereen alles in het teken van bescherming van de kinderen en de volwassenen tegen COVID-19. De hele dag moeten de handen gewassen worden en moet er afstand blijven tussen kinderen en volwassenen. Respect voor de leerkrachten en ondersteunend personeel die er mee om moeten leren gaan!

In week 1 stond voor mij alles in het teken van het leren kennen van de kinderen en personeel, alle taken die er voor mij zijn weggelegd (daarbij de nieuwe maatregelen leren hanteren) en de kinderen een begeleiden op school.

Hoe geef je, met de verplichte afstand, kinderen een welkom en veilig gevoel op school en de bso ?

Een veilig gevoel voor kinderen heeft er naar mijn idee onder andere mee te maken dat je mag zijn wie je bent, dat je wordt gezien zoals je bent en dat jouw verhalen en gevoelens gerespecteerd worden door de mensen om je heen.

Bij het versterken van de band met kinderen helpt een aai, een high five, dichtbij komen om mee te kijken met iets, samen een spelletje doen, een kind aan de hand mee nemen om samen iets te zoeken…… Ook voor mij heel vanzelfsprekend.

De werkelijkheid is momenteel anders:

Samen een potje voetballen, mag niet

Samen mens erger je niet doen en om de beurt in het midden klikken op de dobbelsteen, is niet veilig

Een pleister plakken op een geschaafde knie, daarvoor moet je dichterbij komen dan 1,5 meter

Onderweg naar de schuur om speelgoed te pakken kruipt er een klein handje in mijn hand, oei contact mag niet

Dit alles voelt voor mij zo onnatuurlijk.

Wat doet dit met kinderen?

Ik ben heel benieuwd. Daar waar mogelijk wil ik met de Moppies praktische handvatten bieden om vorm te geven aan gevoelens en verhalen van kinderen die moeten wennen aan een nieuwe situatie. Ook op school met de nieuwe corona-maatregelen.

Heb je nu al behoefte aan meer mogelijkheden? Neem contact op via info@demoppies.com of het contactformulier op de website

Laten we samen kinderen kleur geven!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Liefde voor en door kinderen

Valentijnsdag, we vieren het feit dat de liefde bestaat en iedere dag om ons heen is. Liefde is een kostbaar iets. Het is belangrijk om het te uiten, het hele jaar door.

Voor kinderen is het heel belangrijk om zich geliefd te voelen. Ze voelen zich verbonden met jou. Krijgen vertrouwen om de wereld te ontdekken en elke dag een stap te zetten in hun groei.

In de eerste levensjaren is vasthouden een basisbehoefte van kinderen. In jouw veilige armen voelt een kind zich verbonden met en geliefd door jou. Later kunnen kinderen het voldoende vinden om je hand vast te houden en bij tieners ga je misschien meer stoeien. Aanraken met je ogen is ook een manier van verbinden.

LIEFDE VOOR JE (KLEIN-)KIND

Als (groot-)ouders maakt het niet uit welke woorden/gebaren je gebruikt, als je maar duidelijk laat voelen dat je veel van je (klein-)kind houdt. Het geeft kinderen een gevoel van veiligheid en geborgenheid, ze voelen zich speciaal en geliefd.

Zelf vind ik het belangrijk dat mijn kinderen niet hoeven te twijfelen of ik wel van ze houd. Daarom spreek ik het ook bewust naar ze uit. Ik zeg vaak ‘luf joe’ en wanneer mijn hart overstroomt van liefde of trots dan spreek ik dit altijd bewust naar ze uit.

Daarnaast vind ik ook dat daden meer zeggen dan woorden. Aandacht voor mijn kinderen hoort daar wat mij betreft ook bij. Echt luisteren naar verhalen, in plaats van met een half oor. Samen iets leuks doen. Toen ze klein waren was dat knutselen, bakken, naar buiten. Nu kijken we samen een film of gaan ergens een hapje eten.

Uitspreken van ‘ik hou van jou’ kan moeilijk voor je zijn ook al hou je super veel van je (klein-)kind. Vanuit je jeugd kun je niet gewend zijn deze woorden te horen of het past gewoon niet bij je om deze woorden uit te spreken. Misschien heeft te maken met verschillende generaties. Een liefdesverklaring van je ouders krijgen was lange tijd ongebruikelijk. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Misschien ben je wel beter in gebaren, met een knuffel, een kus, even aaien.

Je liefde tonen aan een kind kun je op verschillende manieren doen. Kinderen voelen zich ook geliefd, gerespecteerd en serieus genomen wanneer je:

  • Je aan je beloftes houdt
  • Volledige aandacht geeft wanneer je een poosje samen speelt
  • Knutselwerkjes en/of cadeautjes trots uitgestald worden
  • Fouten hersteld mogen worden
  • Verhalen niet onderbroken worden
  • Luisteren naar wat het kind wil ipv wat jij voor het kind zou willen

Ook hierdoor krijgen kinderen vertrouwen in jou en versterk je de verbinding met elkaar.

KIND EN AFSCHEID

Ook bij ingrijpende situaties zijn liefde, aandacht en geborgenheid heel belangrijk voor kinderen. Eigenlijk zou je kinderen hier het liefst weg houden, wil je hen het verdriet besparen. Juist nu is het belangrijk om kinderen erbij te betrekken op een manier die bij de leeftijd en de situatie past. Juist nu is het belangrijk dat kinderen de ruimte krijgen om gevoelens en verhalen te uiten. Op deze manier bied je ook in deze moeilijke tijd veiligheid en verbondenheid en voelen kinderen zich door jouw liefde gesterkt.

Bij ernstige ziekte en (aanstaand) overlijden willen kinderen hun liefde voor de dierbare persoon vormgeven. Dit kan bijvoorbeeld door een tekening, een knutsel of een brief te maken.

Moppie-Molle is de olifant van de Moppies. Zij heeft een groot hart op haar lijf. Daarmee laat ze zien dat ze met liefde naar verhalen luistert. In haar grote oor kunnen zelfs geheimpjes gefluisterd worden.

Er is nu een kleurplaat van Moppie-Molle met een ballon in hartjesvorm.

Deze kleurplaat kan gratis gedownload worden via de website www.demoppies.com.

Nadat de kleurplaat is ingekleurd kun je in de ballon een tekst schrijven. Bijvoorbeeld ‘ik hou van je’, ‘ik vind je lief’ of ‘ik mis je’. Dit kun je doen samen met kinderen in de klas, in het hospice, op het kinderdagverblijf, thuis, …

MOPPIE-MOLLE

Moppie-Molle geeft nog meer kleur en troost in de vorm van een Moppie-Kussen of een Moppie-Troostdoekje met op de achterkant de tekst

Molle is sterk en wil je graag dragen
Ze luistert met liefde naar jouw verhaal
Fluister je geheimen in haar oor
Molle bewaart ze allemaal

Wanneer (klein-)kinderen met ernstige ziekte en overlijden te maken hebben dan zijn er ook boekjes die extra steun en troost geven tijdens deze ingrijpende situatie.

Het groene boekje ‘Jonge kinderen en de dood. Tips voor ouders en verzorgers’ en het blauwe boekje ‘Ernstig ziek’, een woordenboekje voor kinderen en het paarse boekje ‘Uitvaart. Een woordenboekje voor kinderen’.

Voor meer kleur en troost en het vorm geven aan gevoelens en verhalen kijk op www.demoppies.com

Wil je graag meer informatie over de mogelijkheden voor kinderen bij afscheid en ziekte, neem dan contact op via het contactformulier of info@demoppies.com. Ik ga graag met je in gesprek!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Kleurplaat Moppie-Molle Ballon

Olifant Molle heeft een groot hart en luistert met liefde naar verhalen.

Download deze kleurplaat waarmee kinderen iets liefs tegen iemand kunnen zeggen.

Laat kinderen de kleuren gebruiken die zij zelf mooi vinden of waarvan ze weten dat de ander die kleuren mooi vindt. Bedenk samen een tekst om in de ballon te schrijven, of laat het kind dit zelf bedenken. Dat kan van alles zijn;

‘Ik hou van je’ ‘Ik vind je lief’ ‘Ik mis je’…
* Gebruik dit op de basisschool, BSO of kinderdagverblijf met de hele groep voor iemand die wel wat kleur en steun kan gebruiken.
* Gebruik dit in het hospice met kinderen wanneer een dierbaar persoon ziek is.
* Gebruik het thuis wanneer je samen met je kind(eren) iets liefs voor een ander wil doen.

Kortom, geef samen met Moppie-Molle kleur, steun en troost.

MOPPIE-MOLLE

Moppie-Molle geeft nog meer kleur en troost in de vorm van een Moppie-Kussen of een Moppie-Troostdoekje met op de achterkant de tekst

Molle is sterk en wil je graag dragen
Ze luistert met liefde naar jouw verhaal
Fluister je geheimen in haar oor
Molle bewaart ze allemaal

Wanneer (klein-)kinderen met ernstige ziekte en overlijden te maken hebben dan zijn er ook boekjes die extra steun en troost geven tijdens deze ingrijpende situatie.

Het groene boekje ‘Jonge kinderen en de dood. Tips voor ouders en verzorgers’, het blauwe boekje ‘Ernstig ziek’, een woordenboekje voor kinderen en het paarse boekje ‘Uitvaart. Een woordenboekje voor kinderen’.

Voor meer kleur en troost en het uiten van gevoelens en verhalen kijk op www.demoppies.com

Wil je graag meer informatie over de mogelijkheden voor kinderen bij afscheid en ziekte, neem dan contact op via het contactformulier of miranda@demoppies.com. Ik ga graag met je in gesprek!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com

Echtscheiding, veilig bij giraf Miek

Ik krijg een berichtje van een oma. Haar dochter en kleinzoon (3) zijn betrokken in een echtscheiding. Oma maakt zich grote zorgen; Wat gaat er om in het koppie van kleinzoon. Ze ziet aan hem dat hij wel mee krijgt dat er iets aan de hand is ook al is het nog maar een klein mannetje. En deze situatie is nog lang niet afgelopen, hoe zal het in de toekomst met hem gaan? Ze voelt zich machteloos, wil iets voor kleinzoon en dochter doen om hen te steunen.

Wat merkt een 3-jarige van een scheiding?

Peuters zijn heel gevoelig voor signalen van ouders, hun hersenen vangen emotionele communicatie uit de omgeving op. De emotionele spanningen rondom een scheiding komen bij peuters wel degelijk binnen.

Een peuter begrijpt niet wat ‘scheiding’ is omdat het te abstract is. Een peuter weet niet precies wat er speelt en wat er allemaal gaat veranderen. Ze kunnen wel begrijpen dat papa of mama ergens anders gaat wonen maar niet waarom.

Elke peuter zal op een eigen manier reageren. Meestal zullen ze nauwelijks reageren wanneer je vertelt dat je gaat scheiden. Ze nemen dit op als gegeven en gaan verder met spelen. Peuters kunnen snel schakelen tussen emoties. Van enorm verdrietig kunnen ze overschakelen naar vrolijk spelen. Dit is heel normaal. Buikpijn, hoofdpijn of misselijkheid kan een uiting van emotie zijn.

Soms wanneer peuters heel hard huilen, boos worden of erg angstig zijn kan dit komen omdat ze veel emoties voelen van ouders of van broertjes en zusjes Ze weten niet hoe ze met deze spanningen en gevoelens om kunnen gaan.

Vaak komt de reactie pas een hele tijd na de scheiding. Het eerste jaar zijn ze vooral bezig met overleven en aanpassen aan de nieuwe situatie, Peuters slaan ervaringen op in het (lijfelijke) geheugen. Wanneer het kind ervaart wat er daadwerkelijk veranderd is, er meer rust is en zich heeft aangepast komt er ruimte voor de emoties van het kind.

Waarmee helpt je een 3-jarige bij een scheiding?

Wanneer je een peuter vertelt dat jullie gaan scheiden hou het dan kort en eenvoudig. Bijvoorbeeld dat papa en mama niet meer verliefd zijn en dat papa/mama ergens anders gaat wonen. Neem vragen altijd serieus en geef  korte en duidelijke antwoorden.

Peuters voelen zich veilig bij voorspelbaarheid. Om angsten en onveiligheid te voorkomen moeten peuters eten wat er gaat veranderen en wanneer. Ze hebben nog weinig tijdsbesef, leven erg in het moment en zijn te jong om alles te overzien. Vertel belangrijke veranderingen ongeveer een week of een paar dagen vooraf. (Bedenk altijd zelf wat het beste past in je eigen situatie)

Peuters kunnen zich nog niet inleven in een ander. Omdat ze de wereld vanuit zichzelf bekijken denken ze vaak dat zij iets verkeerd hebben gedaan. Ze denken dan ook vaak dat ze het weer goed kunnen maken.

Benadruk dus bij peuters dat de scheiding niet de schuld is van je kind, het is iets tussen papa en mama. Het is ook belangrijk dat je duidelijk maakt dat het kind er niets aan kan doen om het te veranderen.

Voor ouders is een scheiding een emotioneel proces waardoor je minder emotioneel beschikbaar bent voor je kind. Geef aan peuters aan wie er voor hen zorgt. Wanneer het nodig is zoek als ouder hulp/iemand om voor jou te zorgen. Ouders zijn de belangrijkste hechtingspersonen voor een peuter. Wanneer papa/ mama er niet meer zoveel is ervaren peuters ingrijpende gevoelens van verlies, Juist nu hebben peuters emotionele ondersteuning en positieve aandacht nodig.

Zorg voor leuke en ontspannende momenten om de batterij weer een beetje op te laden. Deze periode kost heel veel energie.

Moppie-Maatje Miek, samen sterk

Samen met oma overleg ik welke Moppie een Maatje kan zijn voor haar kleinzoon in deze moeilijke tijd. Je verhaal vertellen aan olifant Molle kan heel fijn zijn, geheimpjes in haar oor fluisteren zelfs helpend wanneer je papa/mama niet verdrietig wilt maken maar toch je verhaal kwijt moet.

Er wordt gekozen voor giraf Miek; samen sterk staan. Doorslaggevend is de vormgeving van Miek. Met zijn  korte armpjes kan kleinzoon perfect knuffelen met dit kleurrijke kussen. Wanneer Miek helemaal naar Groot Britannië is gebracht krijg ik een foto. De reactie geeft me kippenvel;

“Kleinzoon voelde zich meteen veilig bij Miek”

De Moppies willen graag een Maatje zijn!

Vallen en opstaan hoort bij opgroeien. Scheiding kan deel uitmaken van het leven van kinderen. Als volwassenen kunnen we kinderen helpen door hen erbij te betrekken en hen ruimte te geven om gevoelens en verhalen te delen. De Moppies* willen graag een Maatje zijn.

* Olifant Molle, en giraf Miek maar ook vlinder Missie, draak Mexa, en slak Muzz.

De Moppies is een collectie dieren van eenvoudig ontwerp, uitgevoerd als vrolijke, stevige kussens, de Moppie-Kussens. Elke Moppie heeft een eigen verhaal, deze staat op de achterkant van het kussen. Dit laat zien op welke manier het een Maatje is voor kinderen.

Wil jij ook kleur en steun geven aan kinderen bij scheiding?

Kijk op de website voor de Moppie-Kussens met Karakter of neem contact op voor overleg over de mogelijkheden. Ik ga graag met je in gesprek!

Miranda Smit-van Keulen

deMoppies.com / info@demoppies.com / contact

Moppie-Maatje Muzz mee naar Amerika

Nieuw thuis in Amerika
De kleinkinderen gaan verhuizen.
Naar Amerika!
Als opa en oma realiseer je je dat dit een geweldige kans is voor je dochter en schoonzoon maar wat is het ver weg!
Na de eerste schrik en het praktisch meehelpen met de kinderen gaan de gedachten naar de kleinkinderen.

Wat zal het voor hen ook spannend zijn.
Een nieuwe kamer, een nieuw huis, een nieuwe school, nieuwe vriendjes, een nieuw land; Kortom een nieuw thuis.
Iedereen is goed voorbereid en er was een gigantisch afscheidsfeest voor iedereen die in Nederland achterblijft.
Maar hoe moet het nu als ze eenmaal daar zijn?
Het is een groot avontuur maar er is ook spanning en onzekerheid.
Er moet afscheid genomen worden van de vertrouwde kamer, de vriendjes en familie.
En wennen aan het nieuwe thuis heeft ook zijn moeilijke kanten.

Verhuizen met kinderen
Het is bij een verhuizing belangrijk dat kinderen weten dat er ook ruimte is voor angst, boosheid en verdriet.
Bij een verhuizing dwarrelen gevoelens door elkaar. Daar kun je wel een beetje wiebelig van worden.

Wanneer je aan kinderen vraagt ‘Hoe was je dag?’ zullen ze meestal antwoorden ‘goed’.
Door middel van creativiteit kunnen kinderen vaak beter hun gevoelens uiten.

Moppie-Maatje Muzz
In samenwerking met gezinshuis Knuzz is slak Muzz ontworpen. Moppie-Maatje-Muzz helpt kinderen wennen aan een nieuw thuis.
In zijn huisje zie je gekleurde vlakken. Deze vlakken staan voor verschillende gevoelens: boos, bang, verdrietig, blij en liefde.
Kinderen herkennen het verhaal van Muzz, dit helpt hen te vertellen over zichzelf.
De knutselplaat van Muzz biedt ruimte om samen te kijken naar de emoties die spelen. Met de kleurplaten kunnen verhalen en gevoelens op een creatieve manier geuit worden.

Kleur en steun bij het wennen aan een nieuw thuis
Moppie-Muzz is uitgevoerd als stevig kussen wat letterlijk steun geeft.
De praktische handvatten en tips uit de Moppie-Map van Muzz geven ruimte voor verhalen en gevoelens van kinderen rondom het wennen aan een nieuw thuis.

Hiermee geeft Muzz ook figuurlijk steun.
Ouders en verzorgers kunnen op een praktische manier samen met kinderen op onderzoek naar gevoelens waardoor openingen ontstaan voor inzichten en waardevolle gesprekken met de kinderen.

De kleinkinderen krijgen elk een eigen Muzz.
Opa en oma zorgen extra goed voor hen door aan de ouders de bijbehorende Moppie-Map mee te geven zodat ze samen ruimte kunnen geven aan hun verhalen en gevoelens.
Goede reis, maak er een waardevolle ontdekkingstocht van samen!

Wil jij ook kleur en steun geven aan kinderen die gaan verhuizen?
Moppie-Maatje Muzz is verkrijgbaar als los Moppie-Kussen.
Voor extra ondersteuning kan de Moppie-Map met praktische handvatten en tips erbij geleverd worden.
Kijk voor meer informatie op www.demoppies.com/aanbod

Miranda Smit-van Keulen
deMoppies.com
info@demoppies.com

Steun voor kinderen bij scheiding

Scheiding

Op de Dag van de Scheiding krijgen 200 kinderen te horen dat hun ouders uit elkaar gaan. Dat gebeurt elke dag. In Nederland zijn jaarlijks 70.000 kinderen betrokken bij de scheiding van hun ouders.

Wanneer ouders uit elkaar gaan krijgen kinderen te maken met grote veranderingen. Alles wat vertrouwd was verandert voor een kind. 

Een verwarrende periode voor kinderen

In deze verwarrende periode dwarrelen emoties door elkaar, de ene keer zijn ze verdrietig en boos, de andere keer bang en onzeker. Ook gevoelens van schuld en schaamte kunnen meespelen en fantasieën over de manier waarop ouders weer bij elkaar kunnen komen. Daarnaast zijn kinderen loyaal aan beide ouders, kinderen raken nog meer in verwarring wanneer ouders nare dingen zeggen over de andere ouder.

Elk kind ervaart de scheiding op een eigen manier, elk kind heeft zijn/haar eigen verhaal. Het ene kind kan volop bezig zijn met de situatie van het moment terwijl het andere kind al vooruit wil kijken. Alle gevoelens mogen er zijn, het is belangrijk dat er ruimte is voor deze gevoelens. Het is belangrijk dat elk kind ontdekt dat hij/zij niet de enige is die een scheiding mee maakt.

Ondersteuning

Kinderen hebben tijdens deze ingrijpende situatie steun nodig. Als volwassenen, coaches en hulpverleners kunnen we hierbij helpen. Ondersteuning voor de kinderen bij een scheiding kan emotionele en gedragsproblemen voorkomen.

Er zijn verschillende speciaal opgeleide trainers die ‘scheidingskinderen’ helpen om over hun gevoelens en problemen te praten. Zo geeft KIES informatie en hulp bij scheiding kiesvoorhetkind.nl TNO biedt professionals trainingen aan (Stoere dino’s en dappere dodo’s ) om kinderen op een veilige manier door de scheiding van de ouders heen te komen dapperedino.nl

Kinderen kunnen ook op een creatieve manier of spelenderwijs ruimte geven aan de gevoelens en verhalen waar ze meer rondlopen.

Moppie-Maatjes

De Moppies vormen een collectie dieren welke letterlijk en figuurlijk steun geven. Elke Moppie heeft een eigen naam en een eigen verhaal waarmee het laat zien op welke manier het een Maatje is voor kinderen.

Bij olifant Molle kunnen kinderen hun verhalen kwijt, ze mogen zelfs geheimpjes in haar oor fluisteren.

Slak Muzz moet wennen aan een nieuw thuis en alle emoties dwarrelen door elkaar. Hij wil graag samen op ontdekkingstocht in deze verwarrende tijd.

Giraf Miek vindt het lastig dat hij zoveel ziet en hoort om zich heen, hij wordt daar een beetje wiebelig van. Hij wil graag samen op weg gaan, samen sta je sterk.

Draak Mexa kan erg boos worden en stampt dan in het rond. Samen met je hele lijf laten zien dat je boos bent en misschien zit daarachter een ander gevoel.

Vlinder Missie wil je troosten en fantaseert over een wereld waar ze graag zou willen zijn. Even aan iets fijns denken wanneer je een moeilijk moment hebt.

Molle, Muzz, Miek, Mexa en Missie zijn uitgevoerd als vrolijke, kleurrijke, stevige kussens, de Moppie-Kussens met Karakter.

Leerkracht, kindercoach of kindertherapeut?

Wanneer kinderen een steuntje extra nodig hebben worden de Kussens met Karakter aangevuld met praktische handvatten. Dit zijn verhalen, tips, kleurplaten en knutselplaten uit de Moppie-Map.

Hiermee geef je ruimte voor het eigen verhaal van elk kind;

Jouw verhaal maakt een Moppie speciaal!

Een Moppie blijft altijd dichtbij en vormt de verbinding tussen gevoelens van kinderen en de wereld om hen heen, het is daarmee echt een Moppie-Maatje.

Werk jij met kinderen waarvan de ouders gaan scheiden of zijn gescheiden? Geef deze kinderen kleur en steun met de Moppie-Maatjes.

Meer informatie op www.demoppies.com of mail met info@demoppies.com

Miranda Smit-van Keulen deMoppies.com

Kinderen en de dood

OPA
Opa is plotseling overleden tijdens de vakantie. ’s Morgens vroeg wordt Luuk (5) samen met zijn zussen wakker gemaakt en hoort hij van papa en mama wat er is gebeurd. Vervolgens verteld mama dat zij meteen naar Schiphol gaat om naar oma in het buitenland te vliegen. Het is een schooldag maar de kinderen gaan mee naar Schiphol om mama uit te zwaaien. Onderweg in de auto praten ze samen over wat er is gebeurd, wat er gaat gebeuren en  kunnen de kinderen alle vragen stellen die op dat moment in hun hoofd opkomen.

Tijdens de uitvaart zit Luuk dichtbij oma en papa en mama. Stilletjes volgt hij alles wat er gebeurd. Alleen wanneer hij zichzelf terug ziet op een foto op de beamer roept hij “Hé, dat ben ik!”
Na afloop van de uitvaart heeft Luuk een dolle bui, hij springt op me af en ik zwaai hem op de kop. “Nee, niet doen, straks ga ik ook dood”….

Van dichtbij maakte ik mee hoe waardevol het was dat de ouders vanaf het begin met de kinderen in gesprek gingen. De wereld van deze ouders stond volledig op zijn kop en toch vonden zij de moed en een ingang om te delen met de kinderen. Vertellen wat er is gebeurd en dat zij ook niet weten hoe het verder gaat. Delen van de schok die zij zelf ook ervaren en de onzekerheid waar zij zelf ook mee worstelen. Ik ben zo trots op deze mensen!

JONGE KINDEREN EN DE DOOD
‘Vier woorden zijn essentieel in het contact met kinderen over ziekte en dood: Openheid, eerlijkheid, duidelijkheid, veiligheid’
Deze ouders informeerden de kinderen ’s morgens vroeg over de situatie en gaven de kinderen ruimte om zich te uiten. Ze lieten zien aan de kinderen dat ze ook verdrietig waren en dat ze ook niet alles wisten. Al was het maar kort want mama moest al voor 9.00 uur op Schiphol zijn. De kinderen gingen mee in de auto en daar konden de ouders ingaan op de vragen die werden gesteld.

Tijdens deze heftige periode werkte ik samen met Rob Bruntink (Bureau MORBidee) aan het boekje ‘Jonge kinderen en de dood. Tips voor ouders en verzorgers’
Het boekje had voor deze ouders gemaakt kunnen zijn. Bij de gesprekken kon ik de ouders steunen door te bevestigen dat wat ze puur intuïtief hadden gedaan precies datgene was wat de kinderen nodig hadden.

Als volwassene wil je kinderen graag beschermen tegen het leed in de wereld en vertel je liever niet over moeilijke momenten.

Kinderen voelen echter feilloos aan dat er iets aan de hand is, ook wanneer hen niets wordt verteld, ze er niet bij betrokken worden. Het is bewezen dat het belangrijk is om kinderen goed te informeren en aandacht te geven aan de manier waarop zij de situatie zelf beleven.

ZORG VOOR OUDERS EN KINDEREN

Zorgprofessionals in hospices, verpleeghuizen, verzorgingshuizen en ziekenhuizen evenals uitvaartverzorgers hebben bij ziekte en overlijden een waardevolle rol naar ouders en kinderen toe.
Wanneer ouders informatie krijgen over hoe de kinderen te begeleiden bij ziekte en dood dan help je daar ook de kinderen mee.

Met het boekje ‘Jonge kinderen en de dood. Tips voor ouders en verzorgers’ kun je ouders op een eenvoudige, praktische manier informeren. Er staan enkele algemene tips in waaronder ‘Niets zeggen is niet beter’en ‘Een kind is nooit te jong om te beseffen wat er om hem/haar heen gebeurd’. Heel praktisch zoomt het boekje ook in op taalgebruik, het belang van ‘herinneringen maken’en het omgaan met gevoelens van kind en/of ouder.

SAMEN  BESPREEKBAARHEID VERSTERKEN

Dit boekje is de eerste van een serie, gemaakt in samenwerking met Rob Bruntink van Bureau MORBidee, een communicatiebureau over het levenseinde.
Ter verdere ondersteuning verschijnen ook de uitgaves ‘Ernstig ziek’ en ‘Uitvaart’, woordenboekjes voor kinderen.

Ben jij zorgprofessional, uitvaartverzorger of op een andere manier betrokken bij kinderen en de dood?
Bestel de boekjes op factuurbasis via www.demoppies.com/aanbod of koop ze in de webshop van Bureau MORBidee.
Voor vragen kun je hier contact opnemen of mailen met info@demoppies.com

Miranda Smit-van Keulen
deMoppies.com